????

در سوم رجب آن سال، غمی سنگین و جانکاه بر دل سامراء افتاده بود. آسمان و زمین می‌گریستند. دقیقه‌ها و ثانیه‌ها نای حرکت نداشتند. آثار سم لحظه به لحظه در وجود مبارکش ظاهر می‌شد و عروج ملکوتی آن حضرت را خبر می‌داد. امام نور و هدایت، تنها و غریبانه به دست بدترین مردمان جان می‌داد.

آه از ستم ظالمان! آه از مظلومیت و غریبی‌ات که غربت بقیع و توس را یادآوری می‌کرد. تنها دست‌های مهربان فرزندت امام حسن عسکری همدمت بود و یاریگرت، سلام بر لحظه عروجت به سوی نور و رحمت! سلام بر اندیشه های الهی و نابت که هدایتگر گم کردگان راه بود و سلام بر شهادتت که داغی سنگین و همیشگی بر دل مؤمنان نهاد.

????